Algoritmische licks

Hoeveel stappen van het ravijn van de muur van water op de golven van de blues gespeeld door Danny, de robot, die met zijn mechanische arm de elektrische gitaar bediend.

Relaxation, dreamfabriek in de verlaten stad met de afgebrokkelde gebouwen. Puinsteen op straat. Een sloopkogel doorboort de ondoordringbare muur van geluk… zaligheid. In de resten van Pompeï loopt een zwarte kat. Ik eet een bolletje citroenijs in de schaduw van de Vesuvius. Hoeveel vergipste levens wandelen er door de straten van Amsterdam. Internationale stad des verderfs volgens de algoritmes van het fake news. Alles in het leven dient een politiek doel. Zelfs de blues…

Uko Verhulst 16-2-2020